کودکان نياز به بازي دارند

بازي طبيعي ترين فعاليت براي بچه هاست. کودکان از طريق بازي خود را نشان مي دهند. دنياي خود را کشف مي کنند و درباره ي آن مي آموزند. اگر چه ممکن است ما، بازي را فقط در حد سرگرمي، شادي و يک نوع تفريح، براي بچه ها قلمداد کنيم ولي فعاليتي بسيار مهم براي کودکان است.
از طريق بازي کردن، کودکان، بسياري از مهارت هايي را که در بزرگ سالي به آن نياز دارند ياد مي گيرند. بازي مهارت هاي زباني و استدلالي کودکان را تقويت کرده، باعث تفکر آزاد و مستقل در آن ها مي شود و در حل مشکلات به آن ها کمک مي نمايد. بازي کردن، به کودکان کمک مي کند تا بيش تر بر رفتار خود تمرکز کنند و آن را کنترل نمايند. به وسيله ي بازي کردن کودکان به کشفيات مختلفي مي رسند. قضاوت و استدلال کردن را مي آموزند و خلاقيت را فرا مي گيرند و در نتيجه، فرآيند فکري آن ها در ضمن رشد کردن، بهبود مي يابد.
اخيراً پيش رفت هايي در تحقيقات مغزي شده که نشان مي دهد تجارب اوليه فرد، اثر بسيار زيادي در رشد مغز دارد. بازي کردن، بخش حياتي اين تجارب اوليه است.
بازي نه فقط در کودکان نشاط مي آفريند بلکه به آن ها ياد مي دهد دنياي خود را شناخته، جاي خود را در آن بيابند. از طريق بازي، در محيطي امن، بچه ها موفقيت را تجربه مي کنند، نقش هاي مختلف را بازي مي کنند و مسئوليت رفتار خود را به عهده مي گيرند و با ديگران ارتباط برقرار مي کنند.

فوائد بازي:
 

*به کودک احساس «قدرت» و «کنترل کردن» مي دهد.
*تخيلات کودک را تقويت مي کند.
*به او اجازه ي تحقيق و تکرار کردن مي دهد.
*توجه و دقت او را بيش تر مي کند.
*او را به دل بستگي هاي عميق تر ترغيب مي نمايد.
*تنش او را کم تر مي کند.
*فعاليت دل خواه اوست.
*نقش هاي گوناگون را تمرين مي کند.
*ساختار زباني او را بهبود مي بخشد.
*و از همه مهم تر باعث «شادي و نشاط» او مي شود.

نکاتي در مورد بازي کردن با بچه ها
 

*فارغ از کارهاي خانه از «بودن با کودک» لذت ببريد.
*توجه خود را به او معطوف کنيد.
*با او تماس چشمي داشته باشيد و خود را تا سن او پايين بياوريد.
*ابتدا گوش کنيد، عکس العمل نشان دهيد و سپس پاسخ دهيد.
*مهارت هاي ارتباطي را مدل سازي کنيد.
*افکار و احساسات خود را صميمانه با کودک در ميان بگذاريد.
*بچه ها خيلي زود رياکاري را احساس مي کنند.
*کودک را تشويق کنيد تا نظرات خود را هنگام بازي مطرح کند.
*حتماً گوش کنيد و براي آن چه مي گويد ارزش قائل شويد.
*بگذاريد بازي را او رهبري کند.
*او را با هم سن و سالان و دوستان ديگرش مقايسه نکنيد.
*بيش تر به آن چه خود انجام مي دهيد توجه داشته باشيد و کم تر به اين که او کاري را درست انجام مي دهد يا نه حساسيت نشان دهيد.
*براي او خاطره بسازيد. لحظات شاد و موفقيت هايي را که به دست مي آورد ثبت کنيد.

ابزار بازي بايد:
 

*بي خطر و مناسب سن او باشد.
*مناسب کاربردهاي مختلف باشد.
*به اندازه ي کافي قابل انعطاف و مناسب پيش رفت ذهني و جسمي او باشد.
*مهارت هاي کلامي او را تقويت کند.
*احساس مثبت «مهارت» را در او ايجاد نمايد.
*بتواند فعاليت هايي نظير همکاري، کمک و سهيم شدن را به او بياموزد.
*فرصت هايي را جهت حل مسائل فراهم آورد.
*توجه داشته باشيد که براي يک کودک، کار در حقيقت همان بازي کردن است.
منبع:ماهنامه ي پيام زن، شماره 217.
/ج